-
1 kulminacj|a
f (G pl kulminacji) 1. książk. (punkt szczytowy) culmination, climax- kulminacja uczuć the climax of feeling- rozmiary kataklizmu osiągnęły kulminację the disaster reached its climax a. peak2. Astron. culmination, transit 3. Geog. culmination- □ kulminacja dolna Astron. lower culmination a. transit- kulminacja górna Astron. upper culmination a. transitThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kulminacj|a
См. также в других словарях:
kulminacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. kulminacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} punkt szczytowy jakiegoś stanu, maksymalne nasilenie jakiegoś procesu, działalności, spiętrzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okresowa… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kulminacja — ż I, DCMs. kulminacjacji; lm D. kulminacjacji (kulminacjacyj) 1. «punkt szczytowy, największe nasilenie jakiegoś procesu, działalności, stanu uczuciowego, rozkoszy» Kulminacja wód na rzece. Kulminacja melodyczna. Po kulminacji ogarnęła go… … Słownik języka polskiego
